Home » Columns (Pagina 2)
Categoriearchief: Columns
Obstructieve Claim
Halverwege januari 2019 ontving Stichting Vredesonderwijs Nederland een forse claim vanwege het vermeend schenden van beeldrecht. De Stichting Vredesonderwijs Nederland heeft de claim op 27 januari 2019 met klem van de hand gewezen en de betreffende organisatie tot 31 januari de gelegenheid gegeven deze claim in te trekken. De Stichting Vredesonderwijs Nederland beschouwd de claim als frauduleus en van obstructieve aard.
Picture: Pixabay / license free
Please Pay Attention: This site could – despite our efforts – possible contains copyrighted material as illustrations/pictures for witch te use has not always been specifically authorized by the copyright owner. All the Images, Wallpapers, Backgrounds, Pictures, Graphics, Arts are Copyrighted to The Respective Creators, Designers and Authors. We Don’t Intend to Showcase Copyright Images, Pictures, Graphics, Arts. The Wallpapers, Arts, Graphics available on our website are in use accoord with our nonprofit and charitative mission,to advance understanding of ways of war-fare, how wars worldwide are created & fumigated. The material on this site is distributed without profit, none of the Image(s) should be used for Commercial Purpose. Please contact us if you think your image is being used unlawfully. The image will then be deleted as soon as possible.
Hassan Diab & Fake News
Jaish al-Islam, een van de extremistische moslimstrijdgroepen in Syrië beschuldigd de regering van president Assad dat deze op zaterdag 7 april 2018 een gasbom heeft gegooid. Hamza Birqdar, de leider van de extremistengroep vertelt dat veel inwoners van de plaats Douma in Oost-Ghouta hiervan slachtoffer zijn geworden. Veel mensen in de wereld vragen zich af of dat nu echt gebeurd is of dat hierover gelogen wordt.
In Syrië wordt oorlog gevoerd en Fake News is een van de oorlogswapens die gebruikt worden. Volgens Robert Fisk, een Engelse schrijver en journalist die als verslaggever de beschuldiging onderzoekt, klopt het verhaal helemaal niet. Hij is niet de enige die dit zegt, veel collega’s van hem zijn het met hem eens. Maar hoe zit het dan met die kinderen die op de filmbeelden te zien zijn die de hulpgroep ‘White Helmets’ gemaakt hebben? Daar zie je bijvoorbeeld een jongetje die door helpers met mondkapjes met water afgespoeld wordt. In de flikkerende actiebeelden is te zien dat ze het geschrokken ventje een pufje geven. Wat moet je daar nu van denken, dat is toch echt gebeurd? Dat is toch goed bewijs? Of toch niet?
De filmbeelden van dat jongetje gaan in no-time over de hele wereld en is te zien op veel televisiezenders en internet. Hij heet Hassan Diab, is 11 jaar en woont met zijn ouders in Douma. Lees eens wat hij zelf hierover vertelt: “We zaten in de kelder. Mijn moeder vertelde me dat we vandaag niets te eten hadden en dat we morgen wel zouden eten. Plotseling hoorden we mensen buiten roepen ‘kom gauw naar de eerste hulppost’. Dat deden we maar toen we binnen kwamen grepen ze me vast en begonnen ze water over me heen te gooien.” Zijn vader Omar Diab, vertelde dat hij op dat moment ergens anders aan het werk was. Toen hij hoorde dat zijn gezin naar de eerste hulppost was gegaan, was hij erg geschrokken en bezorgd. Hij ging direct naar hen toe. Hij vond ze, zag dat zijn zoon nat was en dat de de mensen koekjes, beschuit en dadels zaten te eten. Volgens Hassan en zijn vader was er niets aan de hand, was er helemaal geen gasaanval er was een gemeen toneelstukje opgevoerd.
En het verhaal van de ‘White Helmets’ dan? Weet je.. dat zijn liegende toneelspelers! Gelukkig zijn er goede onderzoekers die niet alles geloven en onderzoeken zoals Robert Fisk en mensen zoals Eva Karene Bartlett. Geloof niet alles, zoek en controleer zelf ook! Laat je niet voorliegen!
Het leugensprookje van Mischa
In het voorjaar van 1941 worden in België de papa en mama van Misha De Fonseca door de Duitsers opgepakt en naar een concentratiekamp gestuurd. Misha is nog maar 7 jaar en blijft helemaal alleen achter. Ze weet niet waar haar ouders gebleven zijn en waar ze naar toe moet. Heel dapper besluit ze om in de winter van 1941 op zoek te gaan naar haar ouders.
In de landen om haar heen is het oorlog. Het is een koude winter in Europa en moet ze goed uitkijken dat ze niet door de Duitsers opgepakt wordt. Ze loopt in haar eentje honderden kilometers door de Duitse bossen en verstopt zich in Poolse akkers. Ze loopt in de velden van Oekraïne, steekt grote rivieren over en passeert verschillende bergen.
Na lang reizen weet ze het Joodse getto in de Poolse stad Warschau binnen te glippen. Haar ouders kan ze daar niet vinden. Ze weet ook weer uit het zwaarbewaakte getto te ontsnappen en speurt verder. Ze komt regelmatig in gevaarlijke situaties terecht maar gelukkig is ze de geheime Duitse Staatspolitie (Gestapo) steeds te slim af. Af en toe lijkt haar situatie hopeloos en om haar eigen leven te redden moet ze zelfs een Duitse soldaat dood steken. Ze is vriendjes geworden met een groepje wolven, twee daarvan – pappa Ita en mamma Rita – beschermen haar. Samen met haar wolvenpapa en wolvenmama, de rest van de wolven én een klein kompas weet ze de weg naar België weer terug te vinden. Het Rode Kruis zorgt ervoor dat ze bij Oom Jean terecht komt en ze overleeft de oorlog.
Jaren later, als ze volwassen geworden is, schrijft ze haar verhaal op. In 1997 komt haar boek uit “Misha, een herinnering aan de holocaustjaren”. Haar verhaal wordt onder de Engelse titel Surviving with wolves in meer dan 18 talen gedrukt. Er wordt zelfs een film over gemaakt. In begin 2008 draait die film onder de Franse naam Survivre avec les Loups in Franse en Belgische bioscopen.
Maar dan gebeurt er plotseling iets………
Een Belgische journalist – Marc Metdepenningen – gelooft het verhaal van Misha niet helemaal. Als hij gaat onderzoeken ontdekt hij dat het verhaal gelogen is. In februari 2008 kan Misha er niet meer onderuit en vertelt ze dat haar waargebeurde verhaal allemaal fantasie is. Ze heeft het hele verhaal uit haar duim gezogen, ze heeft zó erg gelogen dat ze er zelf in is gaan geloven! Zelf zei ze: “het is niet de echte waarheid, maar mijn waarheid. Af en toe is het voor mij moeilijk om te begrijpen wat echt gebeurt is of wat ik gefantaseerd heb.”
In het echt bestaat Misha De Fonseca niet eens, haar echte naam is Monique Ernestine Josephine De Wael. Monique werd op 2 september 1937 in het Belgische Etterbeek geboren en.. ze was helemaal niet Joods! De hele oorlog is ze gewoon in België naar de lagere school gegaan, in Etterbeek. De zwerftocht door Europa, het wolvenverhaal en de arrestatie van haar ouders heeft ze allemaal zelf bedacht. Haar vader – Robert de Wael – vocht samen met de Duitsers en verraadde Belgische verzetsmensen aan de Gestapo!
Monique had – “als dochter van een verrader” – een eigen waarheid bij elkaar gefantaseerd, iets wat voor kinderen helemaal niet zo vreemd is. Niet zo heel lang geleden is er in Nederland een onderzoek gedaan naar de manier hoe hersens werken. Toen bleek dat het helemaal niet zo moeilijk was om mensen iets anders te laten geloven. Vooral verhalen die heel gruwelijk en erg bloederig waren maar nooit gebeurd waren werden vooral door kinderen heel makkelijk geloofd. Meer dan de helft van alle kinderen (52%) geloven in zelfbedachte / valse waarheden en blijven daar ook in geloven.
Monique was 3 jaar toen die verschrikkelijke oorlog uitbrak en daar heeft zij, net als miljoenen andere mensen, een heel erg nare herinnering aan overgehouden. Om die te kunnen verwerken heeft ze haar eigen waarheid gemaakt, een gelogen waarheid waarin ze zelf is gaan geloven alsof ze het écht had meegemaakt. Ze loog als een ooggetuige!
Het leugenverhaal van Monique De Wael zorgde voor veel publiciteit én voor verschillende rechtszaken. Eerst werd de uitgever van het boek (Mt. Ivy Press) voor een rechtbank gesleurd omdat het boek zo slecht verkocht. In 1998 moest de uitgever daarom een schadevergoeding betalen van $ 32.400.000,–. Maar jaren later, op 29 april 2014, besliste rechter Marc Kantrowitz dat $22.500.000,– aan de uitgever terug betaald moest worden. Het verhaal was een leugen.
Oorlog, hoe komt dat toch?
Leren ze op school niets over Adolf Hitler, concentratiekampen of Anne Frank? Hoe kan het toch dat er vandaag de dag in landen zoals Syrië en Yemen oorlog is? Wie zijn die oorlogen begonnen en om welke oorzaak of reden worden ze gevoerd? Zijn die Duitsers dan nooit klaar met oorlog voeren?
Met onze Duitse buren leven we vandaag de dag in vrede en kunnen we goed met hen opschieten. Zij komen nog steeds Nederland binnen, maar nu om koffie bij ons te drinken, inkopen doen en vakantie te vieren. Zelf gaan we ook al jaren boodschappen halen over de grens, gaan we op vakantie in Duitsland, we drinken een biertje samen en hebben plezier tijdens de oktoberfeesten. Adolf Hitler is allang dood en de Tweede Wereldoorlog is al meer dan 70 jaar voorbij. Toch lijken we over oorlog niets anders geleerd te krijgen dan over Adolf Hitler, de Duitse NAZI’s en WOII.
Voor die tijd en ook daarna, is er nog steeds, waar ook ter wereld, oorlog. We moeten ons er meer van bewust worden dat alle oorlogen het resultaat zijn van misleiding en bedrog. Mensen worden tegen elkaar opgezet waarbij politiek en geloof een belangrijke rol in spelen. Het zijn vooral de liegende politici die de werkelijkheid geweld aan doen. Nep-nieuws is al eeuwen oud en het is de media die het wereld-beeld (ver)vormd. Het zijn niet en nooit de burgers, maar de politici die, in naam van de vrede, de oorlog verklaren. Zo blijft de dood en vernietiging over de wereld rondgaan.
Vredeslessen, reacties van leerkrachten
“Vanaf het moment dat Bert begint te vertellen luisteren de leerlingen aandachtig. Ze snappen zijn humor en lachen om zijn taalgebruik. Bert laat aan de hand van duidelijke voorbeelden zien dat de leerlingen iedere dag voor de gek gehouden worden. Deze voorbeelden geven de leerlingen inzicht hoe misleidend dingen kunnen zijn. Tijdens het verhaal over het ontstaan van hoe een oorlog begint wordt dit door Bert ondersteund met tekeningen die voor de leerlingen verhelderend zijn. De vele verrassingselementen houden het de gehele ochtend boeiend, waardoor de leerlingen met een hoofd vol nieuwe informatie naar huis gaan.”
“Ademloos hebben de kinderen de hele ochtend zitten luisteren naar onderwerpen als oorlog, vrede, wapens massagedrag en symbolen die je ook nu nog overal en dagelijks tegenkomt. Niets is wat het lijkt, er zijn zoveel soorten waarheden. Niet NA-denken maar ZELF-denken is wat de kinderen wordt geleerd. Als je denkt dat een ochtend lang les geven over een onderwerp te veel is voor een groep drukke pubers? Fout! Ademloos hebben ze de hele ochtend geluisterd, het was te kort, echt! De kinderen werden zich er bewust van dat veel al voorbedacht is. Dat er een hoop zaken zijn die als vanzelfsprekend en normaal worden beschouwd, terwijl dat helemaal niet waar is. Spontaan nodigden wij Bert uit om te blijven om in de middag verder te gaan met zijn verhaal, hij heeft een schat aan parate kennis. Vredesonderwijs, een aanrader voor alle bovenbouwgroepen en wat ons betreft laten we hem het volgend jaar zeker terugkomen.”
“Wat een eye-opener! Het sluit helemaal aan bij mijn plan voor deze groep zelf verantwoordelijk te zijn, zelf te denken. De leerlingen hebben de hele ochtend geluisterd, ze vonden de Nederlandse geschiedenis heel interssant. Leuk om in de kring te koken, een aangename afwisseling, ze beleven echt hoe het toen was. De ochtend vloog voorbij, er is veel informatie gegeven in combinatie met visuele ondersteuning. We hebben genoten, bedankt!”
“Erg interessante les. De kinderen zaten geboeid te luisteren en bleven tot het eind geconcentreerd. Veel nieuwe informatie dat kinderen aan het denken zet, de kinderen leren zichzelf vragen te stellen en kritisch te denken. Een zeer positieve sfeer!”
“De leerlingen zijn meegenomen in het verhaal over oorlogen. Er zit een mooie opbouw in de les. Eerst wordt duidelijk gemaakt hoe een oorlog ontstaat. Op verschillende manieren en met voorbeelden wordt het overgebracht naar de kinderen. Daarna de overstap naar de Eerste en Tweede Wereldoorlog en wat deze twee oorlogen met elkaar te maken hebben. Dan worden we meegenomen in het verhaal van de Hongerwinter. Dit n.a.v. Een verhaal over zijn eigen familiegeschiedenis. Om de leerlingen een klein beetje te laten ervaren wat er gegeten werd laat hij ze een maaltje koken van suikerbiet, wortel en tulpenbol. Het is koken in hongertijd. Er worden tussendoor luchtaanvallen nagebootst die het koken onderbreken. Prachtig om te zien hoe de leerlingen het koken oppakten en aangezet werden om goed samen te werken in totale chaos.”
“Bert van Vondel gaf weer een prachtige en inspirerende les over Vredesonderwijs. Een les waarin hij aanzet tot zelf denken en niet klakkeloos volgen of geloven wat anderen zeggen. Een les ook over hoe oorogen worden gemaakt en over hoe wij voor de gek worden gehouden door propaganda en Nep-Nieuws. Een les die ik elk jaar mijn groep gun, omdat ze er zoveel van leren. Een les vol nieuwe kennis, inzichten en om-denken. Ik verwelkom Bert graag in het komende schooljaar.”
“Een boeiende ochtend waarin de kinderen meegenomen worden in de geschiedenis op een fantastische manier zoals Bert dat kan.”
“Bert begon de les door de kinderen een lekker plekje te laten opzoeken in de klas, zitten staan of liggen, dat deden ze dan ook. Ik had gedacht dat ze daar erg druk van zouden worden maar het tegenovergestelde was waar. Bert wist ze vanaf het begin te pakken en ze bleven aan zijn lippen hangen tot aan het einde. Hij vertelde veel dingen die nieuw voor de kinderen waren en die ik zelf ook niet wist. De kinderen werden echt aan het denken gezet, wat ook het doel van de les was. Af en toe werden ze er stil van, veel dingen hadden ze zich niet gerealiseerd, zoals hoe ingrijpend de hongerwinter was. Al met al een leerzame les! De kinderen gingen ook heel rustig naar huis. Een teken dat hun hoofd lekker vol zat. De doelen van de les heeft Bert volgens mij wel bereikt door ons regelmatig op het verkeerde been te zetten zodat de kinderen kritisch leren denken. Hij heeft ook veel informatie gegeven over dingen die we dachten zeker te weten maar toch anders bleken te zijn.”
“Aanschouwelijk onderwijs vind ik belangrijk. Bert laat de leerlingen bewust ervaren hoe het werkt met goud, goed en geld, dit blijft ze bij. Bert is duidelijk en enthousiasmerend en de kinderen zijn erg betrokken. Geweldig om te zien hoe ze in de les samenwerken als ze zelf eten moeten maken.”
“Bert nam ons mee terug in de tijd op een manier waardoor we ineens heel bewust werden van het feit dat jouw waarheid niet altijd de waarheid is.”
“Een hele ochtend hebben we mogen luisteren naar de mooie verhalen van Bert van Vondel. Hij weet de toch wel moeilijke informatie op ludieke wijze over te brengen op de kinderen. Ze zitten ademloos te luisteren en lachen om de grapjes die gebruikt worden om serieuze zaken uit te leggen. Op deze manier blijft de informatie goed hangen. Het zelf maken van soep zoals dat in de oorlog ging was een groot succes, een goede les voor de kinderen. Voor mij als leerkracht leuk om te zien hoe sommige kinderen een bepaalde rol op zich nemen, wat ik ze anders niet altijd zie doen. Een teken dat het verhaal boeiend genoeg is om iedereen te bereiken. Kortom: weer een zeer geslaagde ochtend, waar de kinderen veel eyeopeners hebben gekregen. Ik kijk al uit naar een nieuwe gastles volgend jaar!”
“De kinderen worden vanaf het begin aan het denken gezet. Door leuke activerende werkvormen. Omdenken en meedenken. Ze leren de basis van oorlog, hoe ze ontstaat en wat de gevolgen zijn. Het koken is erg leuk en voor de kinderen ook een ervaring waarbij ze dingen meemaken die ze nog niet eerder hebben gezien, meegemaakt of geproefd. Al met al een leuke en leerzame les.”
“Leuk dat er onderwerpen uit de oorlog aan bod komen die in de geschiedenismethode niet aan de orde komen. Erg leuk dat de leerlingen zelf eten moesten koken en dat sommige van hen voor het eerst van hun leven een suikerbiet zien en zelfs kunnen proeven. Als ik aan het einde van de les vraag wat ze van deze ochtend hebben geleerd antwoordt een leerlinge “Juf, eigenlijk kennen wij geen honger” en een andere vult aan “Je moet vooral zelf blijven denken en niet alles direct maar geloven wat een ander zegt!” Mijn conclusie is dat de boodschap van deze ochtendvullende les goed bij de leerlingen is aangekomen.”
“Bedankt voor weer een leerzame ochtend waarin de kinderen een reis door de geschiedenis gemaakt hebben. Elk kind zou deze reis met Bert moeten beleven.”
“Ik verwonder me erover dat de kinderen zolang kunnen luisteren, ze zijn de hele ochtend betrokken geweest. Een interessante en leerzame ochtend.”
“Bert krijgt het voor elkaar om van 08.30 tot 12.30 uur de kinderen geboeid te laten luisteren. Zijn belangrijkste thema om zelf te denken, komt duidelijk naar voren. Kinderen hebben nieuwe dingen gehoord. We hopen dat ze later in hun leven kritisch blijven denken en alle verhalen die ze horen tegen het licht houden”
“Hartelijk dank voor het verzorgen van een leuke, zeer informatieve ochtend. Altijd weer leuk om te zien hoe jij de leerlingen een hele ochtend weet te boeien. De manier waarop jij de leerlingen naar dingen laat kijken en er over laat na-denken (voordenken), vind ik altijd leuk om te zien. Het persoonlijke verhaal over de hongerwinter sprak de kinderen denk ik enorm aan, vooral toen ze zich realiseerden dat je het over je eigen zusje had. Het bereiden van de “hongerwintermaaltijd” was een hele leuke activiteit. Al met al een hele leuke en leerzame morgen en voor herhaling vatbaar.”
“Bert komt al jaren bij ons in groep 8 om ons te inspireren met zijn verhaal over oorlog en misleiding. Het is elke keer weer een fikse eye-opener voor de kinderen. Het blijft een genot om te zien hoe Bert de kinderen aan het (zelf)denken zet. Dit jaar lag de nadruk op het hongerleed dat hier in Nederland is geweest ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. De kinderen hebben op een interactieve manier een hele wijze les geleerd. Top gedaan Bert en absoluut tot volgend jaar!”
“Bert nam ons mee terug in de tijd op een manier waardoor we ineens heel bewust werden van het feit dat jouw waarheid niet altijd de waarheid is. We zijn ook even meegenomen de hongerwinter in. De kinderen waren erg onder de indruk van het persoonlijke familieverhaal. Na soep gemaakt te hebben van tulpenbollen en suikerbieten is de ochtend succesvol afgesloten. Dank je wel Bert!”
“Bert is de gehele morgen bij ons op school geweest om te vertellen over geschiedenis. Hij behandelt de periode van de Eerste- tot en met de Tweede Wereldoorlog. Maar bovenal maakt hij de kinderen duidelijk dat ze alles kritisch moeten bekijken en niet alles voetstoots aannemen. Hij maakt veel gebruik van aanschouwelijk materiaal. Dit was een boeiende ochtend voor de kinderen, ze hebben hier ook echt van genoten. Bert komt al vele jaren bij ons op school om deze geschiedenisles te geven. We hopen hier zeker ook in de toekomst mee door te kunnen gaan.”
“Namens de kinderen weer ontzettend bedankt Bert! We hebben erg veel van jou geleerd en je hebt ons aangezet tot denken. Ik zou het een goede zaak vinden wanneer jouw gastlessen in het reguliere onderwijsprogramma van de basisscholen wordt opgenomen.”
11 november..
“Nog een paar nachtjes slapen dan is het 11 november, dan is het weer Sint Maarten. Dan mag je met lichtjes langs de deur lopen, liedjes zingen en krijg je daarvoor wat lekkers om te snoepen. Vandaag gaan we een lampion maken” sprak de juf van een basisschool tegen haar kindjes. In de groep zat een meisje dat met haar ouders als vluchteling naar ons land gekomen was. Als haar mede klasgenootjes was ze ijverig aan het plakken en kleuren geslagen en een mooie lampion was het resultaat. “Je kunt hem versieren door er gaatjes in te prikken waardoor straks het licht door naar buiten schijnt van het lampje, doe je best en maak maar wat moois”. Het donkerharige meisje was enthousiast aan het prikken maar toen ze klaar was en tevreden met haar werkstukje naar de juf toe liep keek ze heel verbaasd. “Wat doe je nou” zei ze een beetje boos “waarom prik je die rare vorm daar nu in?” en ze wees naar het rechtsdraaiende hakenkruis. “Dat mag helemaal niet, dat kan niet, waarom doe je zo raar”? – Verschrikt keek het meisje naar de juf, “vind u het niet mooi? mag dat niet? In ons land is het een gelukkig teken, is dat hier niet zo?” vroeg ze met een zacht stemmetje…
Hongerwinterdiner Europaschool Muntendam
Gastles Geschiedenis door Bert van Vondel.
Woensdag 1 november 2017 hebben we les gekregen van Bert van Vondel. Hij had het over de Eerste en Tweede Wereldoorlog en hoe een oorlog nou eigenlijk begint. Je moet niet zomaar dingen geloven die iedereen vertelt, zelf denken is heel belangrijk. Vorig jaar vertelde hij nog, alleen apen apen apen na. Wij dus niet. Hij vertelde ook over zijn zusje, Sophia Pieternella van Vondel, zij is geboren en gestorven in de hongerwinter, door de honger. Ik begrijp het als hij het hier moeilijk mee heeft. Ik vind dat dit verhaal vertelt moet worden bij de geschiedenis lessen. Het koken van het hongerwinter maaltijd was ook heel spannend. Het vuur ging snel aan, maar ook weer snel uit. We gingen Suikerbieten, Kastanjes, Wortel en tulpenbollen bakken of koken en eten. Ik vond het een hele leuke en leerzame les.
Uitspraken van de kinderen:
Indrukwekkend, leerzaam. Ik heb nu een idee over hoe oorlogen ontstaan, hoe mensen er worden ingeluisd.
De hongerwinter was echt verschrikkelijk. Daar kunnen wij ons nu niets bij voorstellen. Dat kun je wel na de les van meneer Bert, want dan moet je zelf zo’n maaltijd maken en eten.
Als er oorlog is heeft ieder land een eigen waarheid, dus eigenlijk liegen ze allemaal om er zelf beter van te worden.
Een erg leuke en leerzame gastles, in het eerste gedeelte veel informatie en verhalen, in het tweede gedeelte zelf aan de slag en de hongerwinter ervaren. Kan geen boek tegen op!
De hongerwinter vergeet ik niet weer en het verhaal over Sophia Pieternella vergeet ik nooit weer.
Oorlog is list en bedrog door regeringen.
Niet nadenken, maar zelf denken. Geen hoogtevrees maar dieptevrees. Een verdieping is naar beneden en niet naar boven. Bert is niet deskundig, maar kundig hij weet namelijk erg veel!
Wij gaan een spreekbeurt houden over de hongerwinter en gaan het verhaal over Sophia Pieternella daar bij gebruiken.
Namens de kinderen weer ontzettend bedankt Bert! We hebben erg veel van jou geleerd en je hebt ons aangezet tot denken. Ik mag nu al een aantal jaren genieten van jouw lessen en ik zie ieder jaar weer hoe jij kinderen weet te raken en weet te boeien. Door ze in aanraking te brengen met authentiek materiaal en door ze zelf te laten ervaren, laat je de kinderen op een prachtige manier leren! Ik zou het een goede zaak vinden wanneer jouw gastlessen in het reguliere onderwijsprogramma van de basisscholen wordt opgenomen.
Groet,
Hendrik Lubben, O.B.S Europaschool Muntendam.
Oorlog, je wordt er in gelogen!
Elke Oorlog is het resultaat van misleiding en bedrog. Je wordt ALTIJD voor de gek gehouden! Neem bij voorbeeld de Eerste Wereldoorlog van 1914 tot 1918. Nadat Amerika aan deze oorlog actief ging meedoen werd het een Wereld-Oorlog.
Amerika gaat meedoen
Pas op 6 april 1917 gingen de Verenigde Staten van Amerika actief meedoen aan de Eerste Wereldoorlog. Dat was niet waar de Amerikaanse burgers zelf voor gekozen had, 95% wilde helemaal niet meedoen. In de presidentsverkiezingen van november 1916 gebruikte het verkiezingsteam van president Woodrow Wilson de leus “He kept us out of war”.
Toen in Europa in 1914 de oorlog begon waren de Amerikaanse burgers niet actief betrokken. Dat wilden ze ook blijven, meer dan de helft van alle Amerikaanse burgers kwam uit Duitsland en Oostenrijk en daarom ook kozen ze er voor om president Wilson nog een periode president te laten blijven, om Amerika buiten de oorlog te houden.
Toen Amerika wel mee ging doen waren de burgers daar fel tegen en gaven ze de schuld aan bankiers en grote bedrijven. Zestien jaar nadat die oorlog afgelopen was werd er een groot onderzoek gestart.
Banken en fabrieken wilden oorlog
Op 4 september 1934 begon een onderzoekscommissie onder voorzitterschap van Gerald Prentice Nye, de 42-jarige Republikeinse Senator uit North Dakota. De uitkomst van het onderzoek was precies zoals de burgers al gedacht hadden.
Het waren de fabrieken, maar veel meer nog de bankiers die ervoor gezorgd hadden dat Amerika bij de oorlog betrokken werd. Dat was toen zo, dat was later zo en is nu zo, het is niet veranderd. Oorlogen worden niet en nooit gevochten zoals later vertelt wordt, je wordt voorgelogen! Oorlogen worden altijd expres gemaakt om een kleine groep machtige en rijke mensen nog machtiger en rijker te maken!
Belangrijk
Om een oorlog te kunnen maken moeten de mensen elkaars vijanden worden en daarvoor is het belangrijk dat eeuwen oude bestaande maatschappelijke afspraken kapot gemaakt worden.
Het belangrijkste is de familieband, zorgen dat man en vrouw niet meer samenwerken maar elkaars vijanden worden. Man en vrouw worden eenlingen die geen eigen bezit meer hebben, geen eigen land, geen geboorterecht of erfenis. Het geloof moet ook uitgeroeid worden omdat daar nog een belangrijk spoor in terug te vinden is van oude goede wijsheid wat vroeger wereldwijd bekend was. Met het geloof wordt ook die waarheid uitgeroeid. Als laatste mag de geschiedenis niet meer gebruikt worden om er wat van te leren. Na elke oorlog wordt de geschiedenis zo opgeschreven als dat die het beste past.
Als je in de toekomst wilt kijken, moet je weten wat er vroeger echt gebeurd is.
Dag van de Vrede
Elk jaar is 21 september een bijzondere dag, dan is het de Internationale Dag van de Vrede. Sinds 1967 organiseert de Vredesorganisatie PAX in de week van 21 september de Week van de Vrede. Dit jaar, in 2020, wordt de Vredesweek gehouden van 19 t/m 27 september. De Verenigde Naties hebben sinds 1981 de 21e september uitgeroepen als dag van de wapenstilstand en geweldloosheid.
Vrede .. wat is dat eigenlijk? Als je in Google het woord Vrede intypt kom je vanzelf op Wikipedia terecht en daarin lees je onder andere dat het ‘wettelijke bescherming tegen wapengeweld’ betekent. Misschien een moeilijke zin maar voor veel mensen betekent het woord Vrede dat er geen oorlog is. Als er in Nederland over oorlog gesproken wordt dan denken we automatisch aan de Tweede Wereldoorlog en komen er woorden in ons hoofd naar boven als concentratiekampen, Anne Frank en Adolf Hitler.
Maar de oorlog van 1940-1945 is nu al 75 jaar voorbij. Er zijn niet zoveel mensen meer die deze oorlog als volwassen mens hebben meegemaakt en met de Duitsers leven we al heel lang in vrede. En toch zijn er nu overal op de wereld veel oorlogen. Hoe komt dat toch? Hebben ze daar op school niet gehoord van Adolf Hitler, hebben ze soms niet goed opgelet tijdens de les? Weten ze daar niets van de concentratiekampen of van Anne Frank? Hoe kan het toch dat daar oorlogen zijn terwijl Adolf Hitler al lang dood is? Wie is die oorlogen in landen zoals Syrië en Jemen toch begonnen, waarom en hoe kan dat toch?
Eigenlijk zou het veel beter zijn om op alle scholen in Nederland meer te leren over HOE oorlogen gemaakt worden. Ja.. ook al kun je het misschien niet goed voorstellen, maar elke oorlog wordt expres gemaakt, die komen niet vanzelf of per ongeluk. Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk om een oorlog te starten. Het oorlogsrecept is zo simpel dat je haast niet kunt geloven dat het iedere keer weer gebeurt, al eeuwen lang! De meest gevaarlijke wapens die gebruikt worden zijn namelijk niet de tanks, vliegtuigen, bommen of geweren maar dat zijn de leugens die vertelt worden. Elke oorlog begint met leugens en bedrog.
Vredesonderwijs is de beste manier om het dodelijke recept te leren herkennen en te begrijpen, alleen door kennis worden de mensen zo machtig dat ze de oorlogen kunnen voorkomen en dat het elke dag … de Dag van de Vrede is!
Radica-Linda Wenzel
Op dinsdag 18 juli 2017 werd bekend dat het 16-jarige Duits meisje Linda Wenzel opgepakt was in de Iraakse plaats Mosul. Op foto’s die op social media verschenen zag ze er als een bange prooi uit, vies en smerig tussen Iraakse soldaten.
Op zaterdag 15 juli werd ze tijdens een militaire operatie uit een geheime tunnel gehaald in de stad Mosul en gevangen genomen. Ze had zich daar met 20 andere vrouwen verstopt, gewapend met automatische geweren en zelfmoordbomgordels. Ze dachten eerst dat het een Yazidi meisje was omdat ze geen Arabisch uiterlijk had, maar dat was dus niet zo, ze is Duitse en dat is voor haar misschien ook maar beter zo.
Linda vertrok op vrijdag 1 juli 2016 van haar huis in Pulsnitz, vloog via de Turkse plaats Istanboel naar de Syrische provincie Idlib waar ze zich aansloot bij Jund al-Aqsa, een Islamitische terreurgroep die verbonden is met ISIS. Tegen haar ouders loog ze dat ze tot en met zondag bij een vriendin ging slapen.
“Ik ben om 4 uur smiddags weer thuis” appte ze maar toen ze die avond niet thuis kwam belde moeder naar de vriendin waar ze bleef. Die wist helemaal van niets en ongerust belde moeder naar de politie dat haar dochter was verdwenen. Haar slaapkamer werd doorzocht en onder haar matras werden de rekeningen gevonden voor twee vliegtickets die ze stiekem had gekocht met haar moeders geld. Direct werd een internationaal opsporingsbevel uitgevaardigd.
Linda Wenzel werd al in de gaten gehouden door de Duitse geheime dienst, ze was opgevallen. Begin 2016 had ze zich bekeerd tot het Islamitische geloof, droeg vaak een sluier, las in de koran, deed net alsof ze op dieet was maar deed mee aan de ramadan en had een apart facebook account waarmee ze contact hield met radicale moslimgroepen. Ze radicaliseerde en zodoende kwam de Duitse geheime dienst haar op het spoor.
Ze hielden haar in de gaten en dachten zelfs dat ze een serieuze bedreiging was voor de veiligheid, dat ze in staat was om samen met andere radicale moslims een aanslag in Duitsland te plegen. Voordat de Duitse politie haar kon ondervragen was ze naar het buitenland gevlogen en daar hebben ze haar, een jaar later, levend en bevend onder het puin uit een half ingestorte tunnel vandaan geplukt.
Het zal nog even duren voordat ze aan Duitsland wordt uitgeleverd en gelukkig voor haar wordt ze niet in Irak gevangen gezet, die verschrikking hoeft ze hopelijk niet te beleven. Als ze geluk heeft ziet ze haar moeder Katharina weer terug die enorm geschrokken en bang geweest is.
“Ik had nooit verwacht dat haar interesse in andere godsdiensten een giftig gegeven kon zijn”, zei haar moeder “Achteraf vallen de puzzelstukken pas in elkaar: hoe ze tijdens de Ramadan plots op dieet ging, hoe ze Arabische verzen prevelde in haar kamer, als ik dat geweten had dan had ik natuurlijk ingegrepen.” Haar moeder had – net als zoveel ouders – niet in de gaten dat haar dochter radicaliseerde binnen het Islamitische geloof, haar Lieve Linda werd een Radica-Linda!