Lang geleden werden oorlogen anders gevoerd dan nu. In ‘ouderwetse’ oorlogen vochten kleine legers van beroepssoldaten die in ‘vaste dienst’ waren van een koning of ‘huursoldaten’ die per vechtklus werden gehuurd, nou zou je ze ‘uitzendkrachten’ kunnen noemen.
Willem van Oranje huurde bijvoorbeeld Duitse huursoldaten om in de ’80-jarige oorlog’ tegen de Spanjaarden te vechten. Diezelfde soldaten hadden in 1568 eerst in Frankrijk gevochten. Ze vochten in het leger van de ‘katholieken’ tegen de ‘protestanten’ om de plaats Chartres in handen te krijgen.
Het is misschien leuk om te weten dat één van de dronkemansliedjes die deze Duitse huurlingen zongen later het ‘Wilhelmus’ zou worden. Het was in die tijd een bekend melodietje waarvoor iedere keer andere teksten werden bedacht, zoiets kwam vroeger ook al veel voor.
Toen deze soldaten voor Willem van Oranje gingen vechten namen ze niet alleen hun wapens maar in hun hoofd óók het melodietje mee. De tekst werd later iedere keer een beetje aangepast en veranderde tenslotte in het ‘Wilhelmus’ zoals we nu kennen.
Het Wilhelmus
Wilhelmus van Nassouwe, ben ick van Duytschen bloet,
Den Vaderlant getrouwe, blyf ick tot in den doot:
Een Prince van Oraengien, ben ick vrij onverveert,
Den Coninck van Hispaengien, heb ick altijt gheeert.