“Wie kent het meisje dat zo bekend geworden is door de oorlog?” vraagt hij aan de leerlingen van groep acht. Een meisje met lang blond haar steekt haar vinger op. “Anne Frank” antwoord ze en de rest van de klas knikt met het hoofd. “Ja, goed zo” zegt hij en vraagt dan “Uit welke oorlog?” vraagt hij dan “De Tweede Wereldoorlog” zegt ze.
“Ken je het meisje ook dat zo bekend geworden is door de Eerste Wereldoorlog?” vraagt hij dan. Oei, da’s een lastige vraag, dat weet ze niet, ze kijkt even naar links en rechts maar haar klasgenootjes trekken allemaal de schouders op. “Misschien ook Anne Frank?” probeert ze. “Nee”, zegt hij, “dat gaat niet lukken, je kunt niet twee keer dood gaan en ook nog eens in twee verschillende oorlogen. Misschien dat er in de Eerste Wereldoorlog geen kinderen doodgegaan zijn?
“Kent iemand dan misschien het meisje dat zo bekend geworden is door de Zuid-Afrikaanse Vrijheidsoorlog” vraagt hij dan. De kinderen kijken hem met een vragende blik aan, nee.. nooit iets van gehoord, daar weten ze niets van.
Dan vertelt hij over Lizzie van Zyl, het meisje van 7 jaar dat in april 1901 verhongerde in het Engelse concentratiekamp Bloemfontein in Zuid Afrika. Zij was één van de 35.600 blanke kinderen, jonger dan 15 jaar, die in die oorlog vermoord werden.
“Ze was een tenger, zwak kindje dat veel aandacht nodig had. Maar haar moeder hoorde tot de ongewenste groep omdat de papa van Lizzie zich niet had overgegeven. Daarom kreeg Lizzie maar de helft van het eten en moest ze al na een maand opgenomen worden in het kampziekenhuis. Hier hebben ze haar niet erg vriendelijk en goed verzorgd. De Engelse dokter en de verpleegsters verstonden haar niet, Lizzie sprak geen Engels en daarom hebben ze haar als een idioot behandeld, terwijl ze dat helemaal niet was! Op een dag begon ze te roepen: Mama, mama! Ik wil naar mijn mamma! Een mevrouw die Botha heette probeerde haar toen te troosten, maar toen kwam een van de verpleegsters eraan en die zei heel streng tegen haar dat ze zich niet met dat lastige kind moest bemoeien. Kort daarna stierf Lizzie van Zyl van de honger.”
Dat was wat de Engelse mevrouw Emily Hobhouse die tegen de oorlog van Engeland protesteerde over Lizzie schreef, de Anne van de Tweede (Boeren)Oorlog en wereldwijd bekend.
In elke oorlog sterven heel veel kinderen en het maakt niet uit wat voor kleur, soort, merk of geloof ze hebben. Er is niet een soort die altijd slachtoffer is of een soort dat altijd de schuldige is. Schuldig zijn de mensen die ze veroorzaken door de mensen voor te liegen en te bedriegen.