Op donderdagmiddag 4 april 1918 pleegden boze burgers uit de Amerikaanse plaats Collinsville in Amerika een gruwelijke moord. Een groep van 12 opgewonden en door alcohol opgehitste mensen hingen de mijnwerker Robert Prager op aan een boom op de St. John’s begraafplaats.
Een paar honderd mensen keken tevreden hoe Robert met een touw om zijn nek door de groep de boom omhoog getrokken werd. Het ging niet zo gemakkelijk als ze gedacht hadden. Robert spartelde en greep met zijn handen het touw om zijn nek beet, de boze burgers hadden vergeten zijn handen vast te binden. Ze lieten hem eerst weer zakken en voordat ze zijn handen op zijn rug vastbonden mocht hij nog een klein afscheidsbriefje aan zijn ouders in Dresden schrijven en kort bidden.
Daarna trokken ze hem opnieuw de boom in waar hij spartelend stikte. Wat had Robert dan voor verschrikkelijks gedaan dat de mensen zo boos waren dat ze hem dood maakten? Helemaal niks.. De mensen in Collinsville hadden zich helemaal gek laten maken door oorlogsleugens en propagandasprookjes over spionnen en verraders. Amerika vocht sinds vrijdag 6 april 1917 mee aan de kant van Engeland, Frankrijk en Rusland tegen Duitsland en Oostenrijk. Amerikaanse burgers die oorspronkelijk uit die landen vandaan kwamen werden door de praatjes en leugens vals beschuldigd van spionage, sabotage en verraad.
Robert Prager was geboren in de Duitse stad Dresden en hij emigreerde in 1905 als 17-jarige jongen naar Amerika. Net als de meeste immigranten had hij allerlei soorten baantjes, zoals bakker en op het laatst als mijnwerker. Hij was misschien een beetje eigenwijs maar dat zijn wel meer mensen. Robert keek een beetje scheel en was aan een oog bijna blind waardoor hij er uitzag als een gemene spion, tenminste dat vonden de mensen die zich helemaal gek hadden laten maken. Ze beschuldigden hem er ook van dat hij de kolenmijn wilde opblazen met alle mijnwerkers erin, maar dat was alleen maar een gerucht. Het maakte niet uit wat Robert vertelde, de opgewonden burgers geloofden dat het gerucht waarheid was en daarom moest hij dood.
Nadat hij vermoord was werd duidelijk dat hij niet gelogen had. Toen Amerika aan de oorlog mee ging doen had Robert zich zelfs als vrijwilliger aangemeld bij de Amerikaanse marine om tegen zijn oude vaderland te vechten, hij werd toen om zijn ogen afgekeurd. Hij kon niet voor zijn nieuwe vaderland vechten of sterven aan het front zoals hij wilde maar werd opgehangen aan een boom als spion. Robert stierf als slachtoffer van oorlogsgekte in 1918.